Wszystkie posty z tej serii znajdziecie, klikając w ten link - SEZON 1994 F1
Formuła 1 jest zbyt niebezpieczna
To był pierwszy weekend, w którym zawodnicy mieli swoich przedstawicieli w walce o nową bezpieczniejszą Formułę 1. W 1982 roku rozwiązano stowarzyszenia kierowców F1, czyli Grand Prix Drivers Association, a teraz powołano je na nowo. Kilku najlepszych zawodników, w tym Michael Schumacher, Damon Hill i Gerhard Berger, odegrało kluczową rolę w powstaniu i prowadzeniu GPDA.W trakcie tego weekendu podjęli decyzję o zainstalowaniu tymczasowej szykany przed zakrętem Nissana. Był on pokonywany z pełnym gazem i nie było w tym miejscu dużego marginesu na błąd. Tor w Hiszpanii został otwarty trzy lata wcześniej i teoretycznie spełniał wszelkie wymogi bezpieczeństwa, ale po wydarzeniach z Imoli, trzeba je było zrewidować. W trakcie sezonu jeszcze kilka razy skorzystano z takiego rozwiązania.
Weekend rozpoczął się też od groźby strajku kierowców, po którym nastąpiło masowe wycofanie się większości zespołów z pierwszej sesji treningowej. Ostatecznie wystartowało w pierwszej sesji tylko dziewięciu kierowców.
Do wyścigu zgłoszono 27 kierowców. Sauber wystawiał tylko jeden bolid, ponieważ Karl Wendlinger pozostał w śpiączce po swoim wypadku w Monako.
Dzień po kraksie Wendlingera, prezes FIA Max Mosley ogłosił gruntowne zmiany w konstrukcji bolidów, w celu zmniejszenia siły docisku i prędkości na zakrętach w imię bezpieczeństwa. Jednak wiele zespołów wyraziło obawy co do kosztów, pośpiechu i prawdopodobnego wpływu tych zmian.
Zmiany w tylnej części bolidów były głównym powodem sporów. Nowe ograniczenia dotyczące wielkości dyfuzorów nałożone przez FIA doprowadziły do tego, że w szybko przygotowanych nowych częściach dochodziło do pęknięć. Szybka próba rozwiązania kwestii bezpieczeństwa spowodowała zupełnie nowe problemy.
Williams i Ligier znajdowały się wśród zespołów, które podczas testów odkryły pęknięcia w swoich bolidach. A w środę przed wyścigiem, Pedro Lamy testował z Lotusem i w jego bolidzie zawiodło tylne skrzydło. Stracił panowanie nad nim i po uderzeniu w bandy, wzbił się w powietrze i wylądował w tunelu w pobliżu trybuny dla widzów. Wypadek zakończył się połamaniem nóg i obu nadgarstków. Alexander Zanardi zastępował go do końca sezonu.
Andrea Montermini miał w zespole Simtek zastąpić Rolanda Ratzenbergera, ale nie przejechał całego weekendu. Wjeżdżając na prostą startową, wyjechał na pobocze, stracił panowanie nad bolidem i rozbił się z pełnym impetem o bariery z opon. Złamał kości lewej piętę i prawej stopy. Wrócił do Formuły 1 dopiero rok później.
David Coulthard został wyznaczony na drugiego kierowcę Williamsa. Szkot był kierowcą testowym zespołu już drugi sezon, teraz musiał wypełnić duże buty po Sennie.
Eddie Irvine w końcu wrócił po zawieszeniu na trzy wyścigi za kierownicę Jordana.
Kiedy w piątek rozpoczęła się pierwsza sesja treningowa, wzięli w niej udział tylko Ferrari, Sauber, Tyrrell, Minardi i Larrousse. Na torze było więc dziewięciu kierowców. Pozostali spotkali się z Mosleyem i Ecclestonem. Uzyskali oni pewne ustępstwa co do planów dotyczących przyszłych zmian, ale zgodzili się na utrzymanie swoich bolidów w nowej specyfikacji.
Pozycje startowe
Michael Schumacher zajął drugie z rzędu pole position w swojej karierze. Damon Hill również stanął w pierwszym rzędzie, ale jego czas był wolniejszy o 0,6 sekundy. Mika Häkkinena był trzeci przed drugim Benettonem prowadzonym przez JJ Lehto.
Z szóstego miejsca startował Alesi przed Bergerem. David Coulthard w swoim debiucie był dopiero dziewiąty w kwalifikacjach.
Wszystkie wyścigi sezonu 1994 można obejrzeć w usłudze F1 TV
Wszystkie wyścigi sezonu 1994 można obejrzeć w usłudze F1 TV
| Poz | Nr | Kierowca | Zespół | Czas |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 | Michael Schumacher MSC | Benetton Ford | 1:21.908 |
| 2 | 0 | Damon Hill HIL | Williams Renault | 1:22.559 |
| 3 | 7 | Mika Hakkinen HAK | McLaren Peugeot | 1:22.660 |
| 4 | 6 | Jyrki Jarvilehto JAR | Benetton Ford | 1:22.983 |
| 5 | 14 | Rubens Barrichello BAR | Jordan Hart | 1:23.594 |
| 6 | 27 | Jean Alesi ALE | Ferrari | 1:23.700 |
| 7 | 28 | Gerhard Berger BER | Ferrari | 1:23.715 |
| 8 | 8 | Martin Brundle BRU | McLaren Peugeot | 1:23.763 |
| 9 | 2 | David Coulthard COU | Williams Renault | 1:23.782 |
| 10 | 3 | Ukyo Katayama KAT | Tyrrell Yamaha | 1:23.969 |
| 11 | 4 | Mark Blundell BLU | Tyrrell Yamaha | 1:23.981 |
| 12 | 30 | Heinz-Harald Frentzen FRE | Sauber Mercedes | 1:24.254 |
| 13 | 15 | Eddie Irvine IRV | Jordan Hart | 1:24.930 |
| 14 | 24 | Michele Alboreto ALB | Minardi Ford | 1:24.996 |
| 15 | 10 | Gianni Morbidelli MOR | Footwork Ford | 1:25.018 |
| 16 | 20 | Erik Comas COM | Larrousse Ford | 1:25.050 |
| 17 | 19 | Olivier Beretta BER | Larrousse Ford | 1:25.161 |
| 18 | 23 | Pierluigi Martini MAR | Minardi Ford | 1:25.247 |
| 19 | 26 | Olivier Panis PAN | Ligier Renault | 1:25.577 |
| 20 | 25 | Eric Bernard BER | Ligier Renault | 1:25.766 |
| 21 | 9 | Christian Fittipaldi FIT | Footwork Ford | 1:26.084 |
| 22 | 12 | Johnny Herbert HER | Lotus Mugen Honda | 1:26.397 |
| 23 | 11 | Alessandro Zanardi ZAN | Lotus Mugen Honda | 1:27.685 |
| 24 | 31 | David Brabham BRA | Simtek Ford | 1:28.151 |
| 25 | 34 | Bertrand Gachot GAC | Pacific Ilmor | 1:28.873 |
| 26 | 33 | Paul Belmondo BEL | Pacific Ilmor | 1:30.657 |
Schumacher dobrze wystartował, Hill musiał natomiast bronić się przed atakami Hakkinena i Alesiego. Ten drugi szybko awansował po starcie, ale potem sam musiał się bronić przed JJ Lehto i Coulthardem.
Lider wyścigu szybko uciekał i miał 6,5 sekundy przewagi po czterech okrążeniach. Hill dalej walczył z Hakkinenem, ale szybki zjazd do boksów Fina na 16 okrążeniu pokazał, że McLaren miał po prostu w baku mało paliwa i planował aż trzy zjazdy.
Coulthard w międzyczasie miał problem z elektryką, który ostatecznie zakończył się awarią skrzyni biegów. Hill nie miał takich problemów. Zjechał do boksów na 20 okrążeniu.
Schumacher po swoim pit stopie miał dużą zagwozdkę. Utknął w piątym biegu i nie mógł go zmienić. O ile mógł pokonać całe okrążenie, zmieniając styl jazdy i dostosowując obroty odpowiednio do każdego zakrętu. O tyle największe obawy miał zespół, że jak ponownie pojawi się po opony i paliwo to już nie uda mu się ruszyć.
Hill ostatecznie objął prowadzenie dzięki problemom Niemca. Wcześniej Mika Hakkinen po raz pierwszy w karierze prowadził w wyścigu, ale problem z chłodzeniem sprawił, że jego silnik padł na 49 okrążeniu. Kolejnym, który mógł wyprzedzić Michaela, był jego kolega z zespołu, ale jego silnik padł 4 okrążenia później. Następnym w kolejce do odziedziczenia drugiego miejsca był Martin Brundle, ale na 6 okrążeń przed metą padło sprzęgło w jego bolidzie i ostatecznie Schumacher dojechał drugi.
Ostatnie miejsce na podium zajął Mark Blundell w Tyrrellu. To było ostatnie podium tego zespołu w Formule 1, zanim Ken Tyrrell kilka lat później nie sprzedał zespołu, którego nowym właścicielem został British American Racing, później Honda, Brawn, a teraz ten zespół to Mercedes.
Jean Alesi dojechał czwarty przed Pierluigi Martinim w Minardi. Eddie Irvine dojechał szósty z ostatnim punktem.
Schumacher po pięciu wyścigach miał 46 punktów w klasyfikacji kierowców, a Hill 17. Gerhard Berger był trzeci z 10 punktami.
Wyniki wyścigu
| Poz | Nr | Kierowca | Zespół | Okr | Czas | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 0 | Damon Hill HIL | Williams Renault | 65 | 1:36:14.374 | 10 |
| 2 | 5 | Michael Schumacher MSC | Benetton Ford | 65 | +24.166s | 6 |
| 3 | 4 | Mark Blundell BLU | Tyrrell Yamaha | 65 | +86.969s | 4 |
| 4 | 27 | Jean Alesi ALE | Ferrari | 64 | +1 okr | 3 |
| 5 | 23 | Pierluigi Martini MAR | Minardi Ford | 64 | +1 okr | 2 |
| 6 | 15 | Eddie Irvine IRV | Jordan Hart | 64 | +1 okr | 1 |
| 7 | 26 | Olivier Panis PAN | Ligier Renault | 63 | +2 okr | 0 |
| 8 | 25 | Eric Bernard BER | Ligier Renault | 62 | +3 okr | 0 |
| 9 | 11 | Alessandro Zanardi ZAN | Lotus Mugen Honda | 62 | +3 okr | 0 |
| 10 | 31 | David Brabham BRA | Simtek Ford | 61 | +4 okr | 0 |
| 11 | 8 | Martin Brundle BRU | McLaren Peugeot | 59 | DNF | 0 |
| NC | 6 | Jyrki Jarvilehto JAR | Benetton Ford | 53 | DNF | 0 |
| NC | 7 | Mika Hakkinen HAK | McLaren Peugeot | 48 | DNF | 0 |
| NC | 12 | Johnny Herbert HER | Lotus Mugen Honda | 41 | DNF | 0 |
| NC | 14 | Rubens Barrichello BAR | Jordan Hart | 39 | DNF | 0 |
| NC | 9 | Christian Fittipaldi FIT | Footwork Ford | 35 | DNF | 0 |
| NC | 2 | David Coulthard COU | Williams Renault | 32 | DNF | 0 |
| NC | 34 | Bertrand Gachot GAC | Pacific Ilmor | 32 | DNF | 0 |
| NC | 28 | Gerhard Berger BER | Ferrari | 27 | DNF | 0 |
| NC | 10 | Gianni Morbidelli MOR | Footwork Ford | 24 | DNF | 0 |
| NC | 30 | Heinz-Harald Frentzen FRE | Sauber Mercedes | 21 | DNF | 0 |
| NC | 20 | Erik Comas COM | Larrousse Ford | 19 | DNF | 0 |
| NC | 3 | Ukyo Katayama KAT | Tyrrell Yamaha | 16 | DNF | 0 |
| NC | 24 | Michele Alboreto ALB | Minardi Ford | 4 | DNF | 0 |
| NC | 33 | Paul Belmondo BEL | Pacific Ilmor | 2 | DNF | 0 |
| NC | 19 | Olivier Beretta BER | Larrousse Ford | 0 | DNF | 0 |
Runda szósta, GP Kanady 1994
