Współpraca Ligiera i Benettona w 1994 roku

Na początku 1994 roku francuski zespół Ligier miał kłopoty finansowe po tym, jak jego właściciel, Cyril de Rouvre, został skazany na więzienie pod zarzutem oszustwa na tle finansowym. Dyrektorzy Benettona, Flavio Briatore i Tom Walkinshaw, kupili zespół w maju tego samego roku. W ramach tej transakcji częściowo działali na rzecz rodziny Benettonów, którzy chcieli, aby dostawa silników Renault dla Ligiera była nieopłacalna.

Dlaczego zdecydowano się na zakup zespołu? Ponieważ w roku 1993 Williams, powstrzymał  Benettona, który zmierzał w kierunku zakontraktowania francuskiego dostawcy silników, Renault.

Strategią Williamsa było utrzymanie Ligiera na tyle konkurencyjnym, by utrzymać zainteresowanie Renault nimi, a nie Benettonem. Zespół z Grove realizował tę strategię, pomagając Ligierowi w zakresie różnych części, między innymi skrzyni biegów.

Uwczesny szef aerodynamiki Benettona Willem Toet wyjaśnił, jak wyglądał związek między Benettonem i Ligierem po przejęciu.

„Aby pomóc Ligierowi w zwiększeniu wydajności bez wydawania fortuny, osiągnięto porozumienie w sprawie pomocy technicznej. Poproszono Benettona o dostarczenie pewnych informacji związanych z projektem. Udzielona pomoc doprowadziła do tego, że ludzie z Ligiera pracowali w Benettonie i wytwarzali części z naszych form, co wywołało poruszenie w zespole. Co ciekawe ukrywali oni swoje prawdziwe pochodzenie, dostali pełną odzież zespołu Benettona (w ostateczności to się nie udało). To jeszcze bardziej wkurzyło pracowników. Benetton nie chciał, aby bliskość naszych relacji ujawniła się w pełni”

,,Było to z pewnością postrzegane jako niższy koszt dla każdego, kto zainwestował pieniądze w zakup zespołu. Zapewniało to poprawę bardziej niż finansowanie badań, ale niestety, prawie na pewno było to niezgodne z regulaminami Formuły 1.”

W konsekwencji Bolid francuskiego zespołu z 1995 roku wyglądał prawie tak, jak Benetton. Było to dość podejrzane i przed sezonem 1995 Prezydent FIA Max Mosley najprawdopodobniej odwiedził fabrykę Ligiera, aby zbadać uderzające podobieństwo ich samochodu do bolidu Benetton B195.

Walkinshaw stwierdził później:

„Pod względem mechanicznnym i strukturalnym Ligier jest zupełnie inny niż Benetton. Aerodynamicznie były zbliżone do siebie, jak tylko mogliśmy. Oczywiście te bolidy wyglądały tak samo, ale jeśli chodzi o szczegóły samochodu, to nie było podobieństw”.

W 1995 roku udało się Benettonowi zakontraktować Renault, jako dostawcę silników, kosztem Ligiera. Flavio Briatore natomiast przekonał koncern Mugen Honda do zaopatrzenia Ligiera w swoje silniki, zamiast Minardi. Ta decyzja, która zapadła w ostatniej chwili, sprawiła, że włoski zespół znalazł się w katastrofalnym stanie, z bolidem zaprojektowanym już pod silnik Hondy, oraz z już wyprodukowanymi częściami, które były nieprzydatne.

Giancarlo Minardi, właściciel zespołu, zagroził działaniem prawnym w związku z tą sprawą, ale ostatecznie sprawa została rozstrzygnięta poza sądem, gdy Briatore wypłacił Minardi milion dolarów tytułem odszkodowania.

Jak jeszcze objawiała się współpraca tych dwóch zespołów? Michael Schumacher testował bolid Ligiera przez jeden dzień w grudniu 1994 roku. W tamtym sezonie Ligier zwykle kwalifikował się w środku stawki, pomimo tego, że miał identyczną elektronikę i silnik, co mistrz konstruktorów z tamtego sezonu, Williams.

Podczas testu, który odbył się na torze w Estoril, Schumacher pokonał okrążenie prawie 1 sekundę szybciej (1: 20.84) niż kierowca Ligiera, Olivier Panis (1:21.80). Wszyscy byli tym zaskoczeni, zwłaszcza że Panis, zdobył tytuł F3000 w 1993 roku i ukończył wszystkie wyścigi oprócz jednego w 1994 roku, był wówczas uważany za wschodzącą gwiazdę Formuły 1. W następnych dniach tracił już tylko 0.13 s. do rekordu Schumachera, ale Niemiec nie prowadził w następnych dniach bolidu.

1. Hill | Williams | 1:19.57
2. Collard | Williams | 1:20.84
3. Schumacher | Ligier | 1:20.84
4. Panis | Ligier | 1:21.80
5. Barrichello | Jordan (3.0l) | 1:22.17
6. Blundell | Tyrrell (3.0l) | 1:22.53
7. Katayama | Tyrrell(3.0l) | 1:22.55

Autorem tego artykułu jest Adrian Kleć, którego znajdziecie również na twitterze, a wszystkie jego artykuły na stronie AbcF1world