Formuła 1 w Wielkanoc - najciekawsze Grand Prix

GP Malezji 2008

Nie ma to jak wyścig w niedzielny poranek przy wielkanocnym stole. Taką sytuację mieliśmy prawie dziesięć lat temu jak Robert Kubica stanął na podium w Malezji.

Drugą rundę mistrzostw nasz kierowca rozpoczynał z czwartego pola startowego. Po bardzo dobrym początku wyścigu znajdował się na trzeciej pozycji za duetem kierowców Ferrari. Felipe Massa prowadził wyścig z przewagą 1,9 sekundy nad Kimim Raikkonenem , ale po pierwszej serii tankowań i zmian opon Brazylijczyk spadł za Fina. Na 31 okrążeniu Massa wypadł na pobocze w pulapkę żwirową i Kubica awansował na drugą pozycję.

Linię mety minął 19,5 sekundy za Raikkonenem, który odniósł wtedy 16 zwycięstwo w swojej karierze.

Poz	Kierowca	Zespół	Czas/	Okr
1.	Kimi Räikkönen	Ferrari	1h31:18.555	56
2.	Robert Kubica	BMW Sauber	+0:19.570	56
3.	Heikki Kovalainen	McLaren-Mercedes	+0:38.450	56
4.	Jarno Trulli	Toyota	+0:45.832	56
5.	Lewis Hamilton	McLaren-Mercedes	+0:46.548	56
6.	Nick Heidfeld	BMW Sauber	+0:49.833	56
7.	Mark Webber	Red Bull-Renault	+1:08.130	56
8.	Fernando Alonso	Renault	+1:10.041	56
9.	David Coulthard	Red Bull-Renault	+1:16.220	56
10.	Jenson Button	Honda	+1:26.214	56
11.	Nelson Piquet Jr	Renault	+1:32.202	56
12.	Giancarlo Fisichella	Force India-Ferrari	+1 okrążenie	55
13.	Rubens Barrichello	Honda	+1 okrążenie	55
14.	Nico Rosberg	Williams-Toyota	+1 okrążenie	55
15.	Anthony Davidson	Super Aguri-Honda	+1 okrążenie	55
16.	Takuma Satō	Super Aguri-Honda	+2 okrążenia	54
17.	Kazuki Nakajima	Williams-Toyota	+2 okrążenia	54

GP Brazylii 2002

Ciekawie było już z samego rana podczas sesji warm-up. Enrique Bernoldi zbyt szybko wjechał w pierwszy zakręt i uderzył w bariery. Gdy w końcu się zatrzymał dojechał do niego samochód bezpieczeństwa. Alex Ribeiro zdążył otworzyć drzwi Mercedesa, a Nick Heidfeld nie zdołał opanować swojego bolidu w zakręcie i uderzył w nie z całym impetem. Na szczęście nikomu nic nie stało się w tym wypadku.

Wyścig to natomiast pojedynek Michaela Schumachera i Juana Pablo Montoyi. Walczyli ze sobą już koło w koło w pierwszym zakręcie. Niemiec po szykanie był z przodu i w drodze do zakrętu numer trzy próbował zablokować Kolumbijczyka. Kierowca Williamsa stracił w tym momencie swoje przednie skrzydło uderzając o tył bolidu Ferrari.

Montoya zjechał do boksów, a Barrichello mógł wyprzedzić Schumachera ponieważ miał mniej paliwa w baku. Mijały jednak kolejne okrążenia i dopiero w połowie wszyscy zrozumieli, że Michael jedzie tylko na jeden pit stop. Dogonił go brat Ralf, czekał na błąd starszego brata, ale krótko mówiąc nie doczekał się.

Wyścig Rubensa skończył się przedwcześnie po awarii hydrauliki. Tym samym Michael wrócił na prowadzenie. Czekał go jeszcze pit stop, ale spokojnie dojechał do mety. Tam miał na niego czekać z flagą w szachownicę Pele, niestety Brazylijczyk się zagapił i nie pomachał Schumacherowi ;-)

Wyniki

Poz	Nr	Kierowca	Zespół	Okr	Czas	Start	Pkt
1	1	Michael Schumacher	Ferrari	71	1:31'43.663	2	10
2	5	Ralf Schumacher	Williams-BMW	71	+0.588s	3	6
3	3	David Coulthard	McLaren-Mercedes	71	+59.110s	4	4
4	15	Jenson Button	Renault	71	+1'06.883s	7	3
5	6	Juan Pablo Montoya	Williams-BMW	71	+1'07.563s	1	2
6	24	Mika Salo	Toyota	70	+1 okr	10	1
7	16	Eddie Irvine	Jaguar-Cosworth	70	+1 okr	13
8	17	Pedro de la Rosa	Jaguar-Cosworth	70	+1 okr	11
9	10	Takuma Sato	Jordan-Honda	69	+2 okr	19
10	11	Jacques Villeneuve	BAR-Honda	68	Silnik	15
11	23	Mark Webber	Minardi-Asiatech	68	+3 okr	20

GP San Marino 2003

Michael i Ralf Schumacher do wyścigu przygotowywali się w żałobie. W sobotę zmarła ich mama Elisabeth. Starszy z braci do wyścigu startował z pole position, młodszy był drugi.

Po starcie przez kilkanaście pierwszych okrążeń bracia ostro walczyli o prowadzenie. Dopiero gdy Ralf zjechał do boksów tifosi na trybunach wybuchli radością. Zawodnicy Ferrari troszkę dłużej zostali na torze i wypracowali przewagę, która pozwoliła im zachować prowadzenie.

Ralf zakończył wyścig na czwartej pozycji. Wyprzedził go jeszcze Kimi Raikkonen, który później poradził sobie jeszcze z Rubensem. To był piąty rok w którym Schumacher wygrywał w San Marino. W latach 1999, 2000, 2002 i 2003 zwyciężał Michael, w sezonie 2001 pierwszą wygraną w F1 odniósł Ralf.

Michael po wygranej nie świętował. Na podium nie było szampana, a na konferencję prasową zamiast Niemca wybrał się Jean Todt. Michael i Ralf po Grand Prix polecieli prosto do domu do Kolonii.

Wyniki

Poz	Nr	Kierowca	Zespół	Okr	Czas	Start	Pkt
1	1	Michael Schumacher	Ferrari	62	1:28:12.058	1	10
2	6	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	62	+1.8 s	6	8
3	2	Rubens Barrichello	Ferrari	62	+2.2 s	3	6
4	4	Ralf Schumacher	Williams-BMW	62	+8.8 s	2	5
5	5	David Coulthard	McLaren-Mercedes	62	+9.4 s	12	4
6	8	Fernando Alonso	Renault	62	+43.6 s	8	3
7	3	Juan Pablo Montoya	Williams-BMW	62	+45.2 s	4	2
8	17	Jenson Button	BAR-Honda	61	+1 okr	9	1
9	20	Olivier Panis	Toyota	61	+1 okr	10
10	9	Nick Heidfeld	Sauber-Petronas	61	+1 okr	11
11	10	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Petronas	61	+1 okr	14

GP Europy 1993

Ten wyścig pamiętają chyba wszyscy fani Formuły 1. Ayrton Senna startował z czwartej pozycji i spadł po starcie na piąte. Jego niesamowite umiejętności jazdy w deszczu pozwoliły mu jeszcze przed zakończeniem pierwszego okrążenia objąć prowadzenie.

Williamsy po kwalifikacjach zajmowały dwa pierwsze miejsca. Tak wyglądało ustawienie na starcie: Alain Prost, Damon Hill, Michael Schumacher i Senna. Tor był mokry, Michael po starcie próbował blokować Sennę, obaj stracili czas i Karl Wendlinger awansował w ten sposób na trzecie miejsce. Ayrton szybko jednak poradził sobie z tą dwójką.

Senna wylądował w ten sposób zaraz za Hillem. Wyprzedził go w kolejnych zakrętach. Przed zakończeniem pierwszego okrążenia w nawrocie znalazł się przed Prostem.

Tor zaczął wysychać, wszyscy zjechali po slicki, niestety Brytyjska pogoda nie należy do zbyt szczęśliwych i chwilę później zaczęło padać. Liderzy zjechali do boksów tym razem po deszczówki. Schumacher nie zmienił opon i odpadł z wyścigu będąc na prowadzeniu. Wypadł z toru jadąc po prostu na złych oponach.

Deszcz powoli ustępował, zawodnicy ponownie pojawili się w alei serwisowej. Senna napotkał w boksach na problemy i stracił na tym kolejne 20 sekund. Prost prowadził przed Senną, Hillem, Barrichello, Warwickiem i Herbertem.

Gdy znowu zaczęło padać Prost i Hill zjechali do boksów po deszczówki. Senna został na torze i była to prawidłowa decyzja, ponieważ chwilę później znowu się przejaśniło. Zawodnicy Williamsa musieli natomiast ponownie zjechać po slicki...

Senna wygrał w tym wyścigu. Pokazał jak walczyć w deszczu i podejmować odpowiednie decyzje w odpowiednim momencie.

Wyniki

Poz	Nr	Kierowca	Zespół	Okr	Czas	Start	Pkt
1	8	Ayrton Senna	McLaren-Ford	76	1:50'46.570	4	10
2	0	Damon Hill	Williams-Renault	76	+1'23.199	2	6
3	2	Alain Prost	Williams-Renault	75	+1 okr	1	4
4	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	75	+1 okr	11	3
5	6	Riccardo Patrese	Benetton-Ford	74	+2 okr	10	2
6	24	Fabrizio Barbazza	Minardi-Ford	74	+2 okr	20	1
7	23	Christian Fittipaldi	Minardi-Ford	73	+3 okr	16
8	11	Alessandro Zanardi	Lotus-Ford	72	+4 okr	13
9	20	Erik Comas	Larrousse-Lamborghini	72	+4 okr	17
10	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	70	+6 okr	12
11	21	Michele Alboreto	Lola-Ferrari	70	+6 okr	24

źródło