1996 – 97 punktów (Mistrzostwo) — 1997 7 punktów (12 miejsce)
Damon w latach 1993-1996 reprezentował barwy Williamsa. Był to wtedy zespół w którym każdy chciał się ścigać, łącznie z Ayrtonem Senną. W sezonie Hill 1994 był bardzo bliski zdobycia tytułu mistrzowskiego, ale kolizja z Schumacherem w trakcie ostatniego Grand Prix oznaczała, że Brytyjczyk przegrał jednym punktem z Niemcem.
Dopiero dwa lata później w sezonie 1996 Damonowi udało się zdobyć tytuł mistrza świata. Wygrał aż 8 wyścigów w sezonie, ale jego finansowe wymagania nie zostały spełnione przez Franka Williamsa, który szybko się z nim pożegnał i zastąpił go Heinz-Harald Frentzen.
Wszystkie topowe zespoły miały już podpisane kontrakty na kolejny sezon i Hill trafił do słabego Arrowsa. W tym zespole ciężko mu było nawet walczyć o punkty, a co dopiero o zwycięstwa. Pomimo tego udało mu się dojechać na drugiej pozycji w GP Węgier, co można za wielki sukces. Zwycięstwa pozbawiła go awaria hydrauliki na ostatnich okrążeniach.
Po dwóch kolejnych sezonach w Jordanie, Hill zakończył karierę.
1997 81 punktów (Mistrzostwo) — 1998 21 punktów (5 miejsce)
W sezonie 1997 Jacques do ostatniej rundy walczył o tytuł mistrzowski z Michaelem Schumacherem. Wszyscy wiemy jak ta walka się zakończyła. Był to drugi sezon w którym Kanadyjczyk walczył o tytuł mistrza świata F1. Jego debiut w Formule 1 można porównać do Lewisa Hamiltona, który w sezonie 2007 przegrał mistrzostwo, a rok później w niesamowitych okolicznościach je wygrał.
Villenueve został w Williamsie na kolejny sezon, niestety ich dostawca silników Renault po wielu latach sukcesów wycofał się ze startów i zostawił im jednostki które sami musieli rozwijać, tym samym nie mieli szans z Ferrari i silnikami Mercedesa w McLarenach. Na dodatek piękne biało niebieskie malowanie Rothmans zastąpione zostało przez czerwone papierosów Winfield, akurat to nie miało wpływu na wyniki, ale wyglądało beznadziejnie.
Największy sukces Kanadyjczyka w sezonie 1998 to dwa miejsca na podium w Niemczech i na Węgrzech. Rok później Jacques reprezentował już barwy zespołu BAR, ale tam nie radził sobie dużo lepiej. W sezonie 1999 nie dojechał do mety w pierwszych 11 wyścigach pod rząd...
2008 98 punktów (Mistrzostwo) — 2009 49 punktów (5 miejsce)
Lewis w sezonie 2008 zdobył swoje pierwsze mistrzostwo. W ostatnim wyścigu, w ostatnim zakręcie wyprzedził Timo Glocka i tym samym zapewnił sobie tytuł. Pomimo tak szczęśliwej wygranej w trakcie całego sezonu odniósł 5 zwycięstw i 10 razy stawał na podium.
Rok później zmieniły się przepisy. Kompletnie zmieniła się aerodynamika bolidów, większe przednie skrzydła, mniejsze i wyższe tylne. Usunięto wszelkie dodatkowe owiewki, rogi, kominy. Wprowadzono też KERS.
McLaren w pierwszej połowie sezonu kompletnie nie radził sobie z nowymi przepisami i dopiero w GP Węgier Lewis odniósł pierwsze zwycięstwo w 2009 roku. Później udało mu się jeszcze wygrać w Singapurze, ale walkę o obronę tytułu mistrzowskiego przegrał już na początku sezonu, gdy po pierwszych wyścigach miał tylko kilka punktów na swoim koncie.
2013 397 punktów (Mistrzostwo) — 2014 167 punktów (5 miejsce)
Sebastian w latach 2010-2013 zdobył cztery tytuły mistrzowskie. Takim osiągnięciem mógł wcześniej pochwalić się tylko Michael Schumacher. Vettel wygrał dziewięć ostatnich wyścigów sezonu 2013 z rzędu, nikt nie był w stanie go powstrzymać. Mark Webber korzystał z tego samego bolidu, ale nigdy Niemcowi nawet nie zagroził.
W kolejnym sezonie przyszły duże zmiany regulaminowe. Silniki 2.4 litra V8 zostały zastąpione przez nowe hybrydowe jednostki napędowe 1.6 litra Turbo V6. Wprowadzono ograniczenia w zużyciu paliwa jak i drastycznie zmniejszono przyczepność tylnej osi. Vettel nie wygrał w tym roku żadnego wyścigu, taka sytuacja wcześniej miała miejsce tylko w jego debiutanckim sezonie. Niemiec tylko cztery razy stawał na podium i pod koniec roku ogłosił, że przechodzi do Ferrari.
W trakcie całego sezonu był prawie zawsze wolniejszy od Daniela Ricciardo, któremu w tym samym bolidzie udało się zwyciężyć trzykrotnie.
[full_width] [post_ad]
