Oczywiście można się spodziewać po autobiografii, że zawodnik będzie omijał te fragmenty, które mogą go nie pokazywać z najlepszej strony. Dlatego też momentami czytając ją, wydaje się, że zawodnik poszedł trochę na skróty. Przykładowo opisując rok 2005, jego zespół już nie startował w dwóch Grand Prix z powodu zawieszenia, później nie mogli wystartować w GP USA przez opony Michelin, a on tak opisał fiasko tamtego wyścigu: "Ich szczegółowy opis zająłby zbyt wiele miejsca"
Oczywiście kilka stron wcześniej miał dość czasu, żeby opowiadać o tym, który z hoteli jest jego ulubionym na świecie ;-)
To jednak nic nowego, że autobiografie rozwodzą się nad sukcesem i szybko przewijają porażki. Oczywiście jest wiele fragmentów gdzie mamy szczere obserwacje, fascynujące opowieści. Najbardziej satysfakcjonujące są momenty, gdy wspomina ojca i początki kariery. Późniejsze sezony z McLarenem ledwo co są poruszone.
W książce mamy wystarczająco dużo ciekawostek dla fana Formuły 1 i samego Jensona, aby utrzymać zainteresowanie czytelnika. Najciekawszym elementem książki są, jego opinie na temat kierowców i szefów zespołów, ale nie chce wam zdradzać nic, co później popsułoby wam sesję z książką.
Button skupia się na najważniejszych dla siebie wydarzeniach w F1. Dlatego opisy kilku wyścigów np. GP Węgier 2006, GP Brazylii 2009 czy GP Kanady 2011 są bardzo wyczerpujące. Button pokazuje przy okazji perspektywę kierowcy wyścigowego do sytuacji mających miejsce na torze. W książce pojawia się także polski wątek, bo przez pewien czas ojciec Jensona Buttona handlował produkowanymi przez FSO polonezami. Nie był to dobry interes, ale po szczegóły zapraszam do książki.
F1 Fan Klub jest patronem medialnym polskiego wydania autobiografii Jensona Buttona. Dziękuję wydawnictwu Insignis za udostępnienie książki przed premierą na potrzeby recenzji.
